Aðeins 320.000 manns...!

Þá vitum við það, ESB telur rétt að miða við höfðatölu þegar úthluta skal gæðum hafsins. Þetta er meira en athyglisvert innlegg í umræðuna um aðild að þessu blessaða bandalagi - og kemur á frekar krítískum tíma.

Annars er þetta bann máttlaust og aðallega hugsað til heimabrúks en kallar samt á mjög ákveðin viðbrögð. Best væri að svara þessu á þann hátt að Íslendingar setji sjálfir löndunarbann á allan óunninn fisk inn til ESB. Þá er hætt við að einhversstaðar mundi heyrast hljóð úr horni...  

Tilkynnt um löndunarbann á morgun

Umgengni við nytjastofna...

...á að felast í að hámarka afrakstursgetu stofnsnis. Það felst m.a. í því að taka ekki meira úr stofninum en svo að hann nái að viðhalda sér.

Neytendur og skattgreiðendur eru meðal mikilvægustu nytjastofna ríkisins. Þetta virðist skattmann hins vegar hreinlega ekki fatta. Eitt skelfilegt dæmi (af mörgum) um þetta fattleysi er skattlagning á áfengi. Þessi skattstofn var þegar fullnýttur árið 2008. Þrátt fyrir það var sóknin aukin / skattar hækkaði  - með þeim fyrirsjáanlegu afleiðingum að afrakstursgetan / salan minnkaði og ekkert skilaði sér í kassan.

Nú, ef hvort eð var átti að ofsækja í þennan áfengisnytjastofn, hefði skattmann í það minnsta mátt reyna að sýna einhverja skynsemi í því sambandi t.d. með því að beina sókn í ákveðna undirstofna. Hefði t.d. innlend framleiðsla sloppið við skattahækkun þá stæði hún sennilega í nokkrum blóma og atvinnuhjól innlendra brugghúsa snérust sem aldrei fyrr. En nei, áfengi er áfengi og nú er t.d. framtíð Ölvisholts, besta brugghúss landsins í mikilli óvissu.

Hins vegar hafa þessar hækkanir áhrif þó þær skili sjálfar ekki neinu í vasa skattmans (í besta falli). T.d. hækka þær neysluvísitölu, sem aftur hækkar stökkbreyttu húsnæðislánin sem aftur veldur því að enn minni fjármunir eru til staðar til að standa undir frekari sköttum - nema til komi stórhækkaðar vaxtabætur úr vasa skattmanns. Þetta snareykur líka landabruggun og af landanum er víst  ekki greiddur skattur - þótt áfengi sé.

Og hvað hefur skattamann svo lært á þessu? Að betur má ef duga skal...!

Þannig að nú skal reyna aftur. Fyrst ekki dugði að hækka síðast þá hlýtur að duga að hækka núna... og það duglega!

Það er ljóst að skattmann hefur ekki hundsvit á umgengni við nytjastofna!

Milljón lítrum minna af áfengi

Vangaveltur um fóðrun jólasveina...

...eru ofarlega á baugi á þessu heimili nú um stundir.  Fyrstabekkjarljónið (sem ætlar að fara að æfa íshokký) hefur mikið velt fyrir sér hvort ekki sé góð hugmynd að skilja eitthvað ætilegt eftir úti í glugga fyrir jólasveininn. Þannig var veruleg rekistefna í tilefni væntanlegrar heimsóknar Þvörusleikis. Ljónið stóð í þeirri meiningu að sleif, vætt í asparssúpu ætti fullt erindi út í gluggakistu við hliðina á skónum. Gamli þverhausinn (ég) fann þessari hugmynd hins vegar allt til foráttu, m.a. að sleif væri ekki þvara og uppþornuð súpa væri ekki sérlega lystug.

Þverhausinn vann þessa lotu...

Eftir kvöldmatinn, þegar ég var að ganga frá hrísgrjónapottinum kom ljónið skyndilega í loftköstum og krafðist þess að potturinn yrði ekki þveginn - hann ætti að fara út í  glugga, Pottaskefill væri nefnilega væntanlegur í nótt...! Þverhausinn svaraði því til að uppþornuð og grjóthörð hrísgrjón væri ekki jólasveinafóður. Þar að auki væri ótækt að almennt væri farið að fóðra jólasveina - hefði þær afleiðingar að þeir ætu yfir sig, mundu svo liggja með magapínu einhversstaðar úti í móa og ekki komast yfir helminginn af verkefnum næturinnar. 

Ljónið svaraði því snarlega til að það hefði örugglega engum öðrum (eða mjög fáum - bara 1. bekknum hennar) dottið þetta í hug svo áhyggjur mínar af því að krakkar í Hamrahverfi fengju ekkert í skóinn vegna magapínu jólasveinsins væru ástæðulausar. 

Í ljósi löngu fyrirséðs ósigurs þverhaussins í þessu máli er hann nú að velta fyrir sér hvort í öllu þessu gamla íslenska jólaveinamori sé ekki einhver sem hafi heitið ÖLKOLLUR...

Björgunarhringir - og viðbrögð við þeim...?!

Merkilegur andskoti hvað þessi björgunarhringur er snöggur á svæðið ef maður aðeins leggst í smá leti og skammdegisþunglyndi. Þetta er bara næstum eins og uppblásið björgurnarvesti - ppppsssssíííííiiii... - og nokkur kíló sprungin út áður en maður veit af. Þetta er svo sem ekkert nýtt - gæti trúlega flokkast sem árstíðarsveifla í mínu tilviki.

 

Fastur liður í þessari árstíðarþyngdarsveiflu er tilfinningin þegar tregðulögmálið fer að láta á sér kræla þarna um miðbikið - t.d. þegar maður hleypur upp/niður stiga - og undantekningalaust verður manni hugsað til snillinganna í Skriðjöklum og hins klassíska stórvirkis þeirra sem er eitthvað á þessa lund:

 

^C Aukakílóin, aukakílóin, út um allt á ^G mér.

Innan og utan á

ofan og neðan á

^F áföst ^G dilla ^C sér.

 

Að öðru leyti tekur maður svo sem ekki mikið eftir þessu í daglega amstrinu. Þegar hins vegar er verið að vikta drasl í bakpoka fyrir helgarlabbið og í ljós kemur að maður er sjálfur með aukalega (um sig miðjan) hálfa þá þyngd sem er í pokanum (og maður verður alveg var við) þá vakna spurningar á borð við hvort ekki væri betri nýting að skipta á spiki og vöðvamassa eða græjum og búnaði!

Þeir 13 km sem troðnir voru í Esjuna í dag voru þó í það minnsta viðleitni í þessa átt

Heilum 43 orðum...

...spanderar mogginn í þessa annars athyglisverðu frétt. Að vísu er ekki skýrt út hvað grænn hagvöxtur er, en væntanlega byggir hann á einhverju öðru en sá hagvöxtur sem oftast er vísað til hér á landi - þess álgráa. Reyndar er tekið fram að áhersla á  þróun endurnýjanlegra orkugjafa sé hluti þessarar leiðar, ásamt skattlagningu á kolefnislosun.

Nú er það svo að endurnýjanleg orka er í miklu magni hér á landi. Vatnsorka og jarðhiti til húshitunar og raforkuframleiðslu, en aðaláherslan hefur hins vegar verið á að koma þessari orku okkar og barna okkar í lóg með sem stórtækustum hætti og álver eru hin klassíska töfralausn. 

Undanfarið hefur innlend eldsneytisframleiðsla smá saman verið að komast á blað, aðallega í formi metans (auk rafmagns), en svo gæti framleiðasa biodisels orðið álitlegur kostur. Síðan eru uppi stórtækar hugmyndir um framleiðslu DME sem getur komið í stað diselolíu og yrði framleitt út koldíoxíði frá þeirri stóriðju sem fyrir er.

Í þessu ljósi er grænn hagvöxtur sérlega athyglisvert hugtak fyrir íslendinga nú á tímum og framangreind umfjöllum bendir til þess að erlendir ráðamenn séu jafnvel í alvöru farnir að átta sig á því að hagvöxtur verði að vera sjálfbær.

Hins vegar þarf ekki að bera neinar vonir í brjósti um að íslenskir kollegar þeirra - þið vitið, þessir sem sitja í hringleikahúsinu við Austurvöll - deili þessari hugmyndafræði eða sýni henni hinn minnsta skilning.

Ef þeir stunduðu lækningar þá mundu þeir meðhöndla alla kvilla með álpillum.

Rætt um grænan hagvöxt

Hverjum er treystandi fyrir Gulla gullfiski...?

...er spurning sem ég hef velt nokkuð fyrir mér undanfarið. Nokkrir hafa boðið sig fram til verksins en ég er í dálitlum vafa. Lítum á kandidatana:

Einn er búinn að vera lengi í bransanum, var stór og stæðilegur á velli en fékk  nýlega heiftarlegt iðrakvef í kjölfar ofáts- og drykkju er nú nær eðlilegu vaxtarlagi. Hann gortaði sig lengi vel af ógeðslega flotta fiskeldinu sínu, en vill minna um það tala að í kjölfar offóðrunar og afleits viðhalds á kvíum og kerjum fór allt heila klabbið til helvítis. Hann kannast þó ekki við að bera neina ábyrgð á klúðrinu - bölvaðir tittirnir hafi sjálfir étið yfir sig og synt út um götin.

Annar áhugasamur náungi er nýr í bransanum. Hann segist kunna helling í fiskeldi og hafi verið marg búinn að benda gaurnum hér að ofan á að þetta væri allt að fara í rugl. Hann var búinn að lofa þessu fína búri handa Gulla með kóralsandi og æðislegri loftdælu með innbyggðu kviðugganuddi, blóðormaragú og artemiulirfum á volvoxbeði kvöld og morgna - en hefur nú skipt um skoðun og krefur mig um tálknatindahreinsunargjald, sporðsláttargjald, fæðismóttökuþjónustugjald (ég komi jú með eigin fóður - og fiskabúr - þó ekki stærra en 10x10x10 cm - ella komi til gjald vegna rúmrýmiskostnaðar) og skilagjald (þegar hann skilar fiskinum).

Sá þriðji var um tíma í fiskeldinu með þeim fyrsta - þ.e.a.s. á lokasprettinum, en er nú í kompanýi með nr. 2 í einhverjum bisness sem ég kann ekki að skýra. Skjald... eitthvað, en engin sem ég kannast við hefur orðið var við afurðina. En nóg um það. Þessi gaur vill endilega koma Gulla í kynni við forframaða gullfiska frá útlöndum - raunar setja hann út í búrið til þeirra - fyrir fullt og allt - enda sé það svo æðislegt að tittirnir hjá nr. 1 hefðu aldrei látið sér detta í hug að éta yfir sig, hvað þá strjúka úr svoleiðis búri.

Einhvern veginn finnst mér að enginn ofangreindra sé að hugsa um aumingja Gulla heldur eitthvað allt annað.

 

Vill boða til kosninga strax

25 sinnum á fjall / 13660 metrar

Seinni hluta síðasta árs fór að bera á gamalkunnri tilfinningu sem ég hef stundum lýst sem "andlegum kláða". Þetta lýsir sér þannig að það kemur í mann einhver illskilgreinanleg óeirð sem hreinlega rænir mann geðheilsunni.

Eina ráðið sem ég hef fundið við þessu (síðan ég hætti að fara á sjó á sumrin) er að taka sér eitthvað almennilega krefjandi fyrir hendur. Í eitt skiptið sigldi ég ásamt þremur félögum mínum umhverfis landið á seglskútu án þess að koma í land. Það tókst í annarri tilraun. í annað skipti tók ég þátt í mánaðar verkefni sem fólst í að sækja glænýja seglskútu til frakklands og sigla henni hingað heim. 

Fyrir hrun var maður að gæla við að taka kannski þátt í siglingakeppninni Skippers d´Islande, en...

Þannig að nú þurfti að láta sér detta eitthvað í hug til að stilla kláðann svo maður yrði ekki alveg gjörsamlega óþolandi. Þá komu fjallgöngur í hugann, en ég hef alltaf haft gaman af allskyns gönguferðum. Því var ákveðið var að gera tilraun með hvort fjallgöngur hefðu í för með sér nægjanlegt magn óþæginda, vosbúðar, táfýlu og líkamlegrar áreynslu til að slá á einkennin.

Og viti menn, þetta bara virkar nokkuð vel.

Í nördaskap mínum hef ég haldið saman skrá yfir gönguferðir ársins þar sem helstu upplýsingum er haldið til haga. Samkvæmt nýjustu tölum er nú búið að fara 25 sinnum á fjall á árinu. Í það hafa farið 84 klukkustundir, gengnir hafa verið rúmlega 200 km og heildarhækkunin er 13660 metrar. Það er tveimur metrum hærra en ef maður setti Mt. Blanc (hæsta fjall Evrópu) ofan á Mt. Everest!

Hmmm... Mt. Blanc

Ólýðræðisleg vinnubrögð valdaræningja í Gnarrenburg...?

Manni finnst að miðað við sumt sem skrifað er hér á bloggið hljóti ofangreind fyrirsögn að blikka með bleikum neonstöfum á öllum helstu vefmiðlum landsins. Ljóst  er mörgum er ofboðslega mikið niðri fyrir vegna Besta flokksins og þeirri staðreynd að hann hlaut annað eins brautargengi í kosningunum!!!

Vitanlega eru heittrúaðir fylgjendur Rétta flokksins hundfúlir yfir því að snúið hafi verið út úr hefðbundnum klisjum þeirra (sjálfbært gegnsæi), lofað að stunda spillinguna opinberlega og allt það. Svona er jú bara ekki gert!!!

Pólitíkusar Rétta flokksins eru líka alveg brjálaðir - það á nefnilega ekki að fara út í pólitík fyrr en menn eru orðnir fullnuma í í pólitíkusaskóla Rétta flokksins og búnir að vinna sig upp innan hans. Það er náttúrlega hreinasta frekja og ókurteysi að troða sér fram fyrir röð - ekki satt...?

Og hvað skildi það svo vera sem þetta fúla, sára og reiða fólk grípur til þegar það reynir að finna útrás fyrir pirringinginn yfir nýafstöðnum varnarsigri Rétta flokksins.

Jú, lýðræðisást!

Besti flokkurinn er ólýðræðislegur! Hann komst til valda með ólýðræðislegum málflutingi, kemur fram af ólýðræðislegum fíflagangi og velur sér að sjálfsögðu vitlausan, óalandi og óferjandi aðila til að bulla við um næstu framtíð höfuðborgarmála.

Og svo dettur þessum ólýðræðislegu vitleysingum í hug að hleypa borgarbúum að með hugmyndir og innlegg í ofangreindar umræður...! Svoleiðis náttúrlega bara geri maður.... afsakið, Rétti flokkurinn ekki - það bara nær engri átt!!!

Ég held að þeir sem hvað ákafast nörta yfir þessu máli og reyna að tala Besta flokkinn út í mýri, ættu að reyna að ná sér í aðstoð, einhvers konar áfallahjálp. Rétti flokkurinn hefur haft langan tíma til að sýna hvað í honum býr. Að þessu sinni var einfaldlega ljóst að framboð af Rétta flokknum var meira en eftirspurn. Lýðræðið skar úr um það. Er því ekki rétt að bíða með skítkastið, í það minnsta þar til Besti flokkurinn hefur klúðrað einhverju sem máli skiptir.

Skoðanaskipti í Skuggaborg

Glæsilegur varnarsigur...

...var unninn í evróvísíón söngvakeppni nú nýlega. Metnaðarfullur keppandi sem fann fyrir miklum meðbyr - vandlega studdur dyggum stuðningsmönnum og með mjög gott innlegg í keppnina sem átti sannarlega að vera meðal tíu efstu lenti í óvæntum mótbyr og endaði loks í 19 sæti af ca. 25. Lagið hefði nefnilega getað endað neðar ef ekki hefðu komið til nokkur stig á seinustu metrunum!!!

Þetta hugtak, varnarsigur (í pólitík) held ég að hafi verið fundið upp á framsóknarflokknum þegar hann einu sinni sem oftar fékk fyrir ferðina í þingkosningum. Síðan hefur þetta fáránlega hugtak verið notað af forystumönnum í pólitík sem snuð til að stinga upp í grautfúla stuðningsmenn sína eftir slæma útreið í kosningum.

Núna unnu ótrúlegustu flokkar varnarsigra. Sjallar í Reykjavík töpuðu ekki eins herfilega og einhver skoðanakönnun gaf til kynna að gæti mögulega gerst. Þar með er versta útkoma flokksins frá upphafi orðinn glæsilegur varnarsigur!

VG unnu líka varnarsigur. Þeir tóku nefnilega við svo herfilegu búi á þinginu og hafa þess heldur kokgleypt flest það sem þeir stóðu fyrir - áður en þeir lentu í stjórn. Það að ná að halda inni einni hræðu í borginni og halda sínu (svona nokkurn veginn) annarsstaðar er því glæsilegur varnarsigur!

Og samfó! Að vísu vefst Degi tunga um höfuð þegar hann er að reyna að skýra út að ekki hafi verið um tap að ræða... en tja - sko þetta var hinum að kenna og eitthvað verður jú undan að láta þegar alltíeinu kemur einhver nýr og hirðir 6 menn... jú, gott ef ekki glyttir í smá varnarsigur á bak við gelið! 

Eins og áður segir held ég að frammar hafi fundið þetta fáránlega hugtak upp á sínum tíma. Nú þurfa þeir hins vegar að leggjast undir feld og bæta um betur í hugtakasmíðinni. Það er jú erfitt að sjá sigur af einhverju tagi í því þegar þeirra eigin skráðu flokksmenn skila sér ekki einu sinni í kjörkassann!!!En vanmetum ekki sköpunarmátt framsóknargensins... Sjáiði bara heimsins besta fiskveiðistjórnunarkerfi!

Ef íslenskir pólitíkusar hafa verið góðir í einhverju undanfarin ár þá hefur það verið blaður og bull, spilling, óheiðarleiki og hálfsannleikur á borð við hugtakið "varnarsigur". 

Og svo ganga menn umvörpum af göflunum þegar fram kemur flokkur sem flaggar þessum gildum - og fær glymrandi kosningu í kjölfarið. Raunverulegan sigur!

Það svíður greinilega illilega undan háðinu og sannleikanum verða menn augljóslega sárrreiðastir.

Ætlar þetta að ganga upp...?

Hugmyndir eru alltaf fyrsta skrefið...

Fyrir nokkrum mánuðum síðan kom saman hópur af fólki sem fannst það vera góð hugmynd að labba upp á hæsta fjall landsins. Ákveðið var að stefna á 15. maí, en ganga í millitíðinni upp á flest fjöll og hóla í grennd við höfuðborgarsvæðið - svona til að æfa sig aðeins.

Síðan ákvörðunin um þessa dagsetningu var tekin, hefur eitt og annað gerst. Má þar m.a. nefna tvö eldgos, flóð, tilræði samstarfsmanns við stórutána á mér og óhagstætt veður, sem á endanum varð þess valdandi ferðinni var frestað um viku.

Nú hins vegar bregður svo við að flest virðist ætla að falla réttu megin. Táin er orðin góð, allir eru við fína heilsu, öskufall virðist ætla að verða í lágmarki - og til norðurs þar að auki (smá tilbreyting þar) og meira að segja veðrið virðist ætla að verða með besta móti - auk þess sem nú er aukadagur í planinu ef spáin fer í vaskinn. 

Gangi allt eftir verður brunað í Skaftafell á morgun og síðan slakað á í nokkra klukkutíma. Fyrirhugað er að hefja gögnu á Hvannadalshnjúk aðfaranótt laugardagsins og reyna að vera kominn upp um hádegið.

Til stendur að vera með beina útsendingu af toppnum - verður fróðlegt að sjá hvernig það kemur út... Fylgjast má með útsendingunni á slóðinni http://wms3.straumar.is/endless. Slóðin verður aðgengileg á Facebook síðu Símans.

Þannig að nú er bara að sjá hvort allt gengur upp í þetta sinn!