Klifraði upp á Esju...

...aftur og enn. Ekki í frásögur færandi. Og þó!

Fékk sem sagt þessa gamalkunnu eirðarleysistilfinningu um hádegisleytið, pakkaði í mittistöskuna og dreif mig út. Var kominn af stað upp um 1330. Veður gott, hiti nálægt frostmarki en nokkur mótvindur - sem fór vaxandi. Þetta sóttist nú svo sem ágætlega en þegar komið var að brúnni yfir Mógilsá fór mig að gruna að ég hefði kannski gleymt að taka með mér annað lungað - formið virtist ekki betra en það! Ákvað að labba a.m.k. upp að vaði. 

Jú, ég komst þangað, en á leiðinni stikaði fram úr mér maður sem var örugglega ekki mikið yngri en faðir minn.  Fast á hæla honum (og fram úr mér) komu svo tvær stelpur sem voru voða mikið að flýta sér. Ojæja, það er nú allt í lagi að njóta útsýnisins, hugsaði ég með mér - og ná andanum á meðan...

Tók mér pásu við vaðið, en hélt svo áfram. Maður hlýtur fjandakornið að komast upp að steini fyrst maður er kominn hingað - svo eru stelpurnar snúnar við. Iss. Hélt áfram.

Á leiðinni upp að steini bætti nokkuð í vind og kólnaði þannig að mitt fyrsta verk þegar þangað var komið var að rífa upp vindbuxur og stakk og koma mér í utan yfir softshellið. Snilldarefni annars þetta softshell.

Jæja...

Það var smá snjór og stöku svellbunkar í klettabeltinu í Þverfellshorni. Samt var þetta ekki nóg til að tæki því að setja broddana undir, sem ég hafði þó haft með til öryggis. Bara passa sig.

Uppi á Esju var hávaðarok. Settist aðeins í skjól og gáði á klukku. 1500! Það hafði s.s. tekið mig 1 1/2 tíma að komast upp. Ojæja, kannski voru bæði lungun með þrátt fyrir allt. Stífur mótvindur og stokkfrosin auð jörð flýta náttúrlega ekki fyrir.

Þarna uppi hitti ég mann og fylgdumst við að til baka niður klettabeltið. Hann sagðist vera 71 árs og einn af fastagestunum á fjallinu.

Aldrei þessu vant tók leiðin niður jafn langan tíma og leiðin upp. Að ganga undan brekku með stífan vind í bakið er ekki mín sterka hlið. Frekar erfitt fyrir hnéin og maður alltaf að bremsa sig af. Þarna hefðu stafir komið að gagni. Stoppaði svo nokkuð fyrir ofan bílastæðið, seildist í vatnsflöskuna og tók stóran sopa af KRAPI! Var svo kominn í bílinn um 1630, teygði vel á og dreif mig svo heim í sjóðheita sturtu.

Svona eiga sunnudagar að vera. Hins vegar grunar mig að það þurfi að vinna eitthvað í forminu...

 

Athugasemdir

[Jón Magnússon, 23.11.2009 kl. 00:09]

Mikið öfunda ég þig að hafa farið á Esju í dag. Ég var að hugsa um það en lét mér síðan nægja að fara í einfaldari og styttri göngutúr.

En það er alveg ljóst að þú þarft að athuga formið. Það kemur ekki nema með því að ganga reglulega á fjöll og mikið skelfing er það fljótt að fara ef maður slær slöku við.

[Haraldur Rafn Ingvason, 25.11.2009 kl. 00:03]

Esjan er alltaf skemmtileg. Svo er farið að snjóa í hana þannig að nú er ekki eftir neinu að bíða með að gera vetrarbúnaðinn klárann. Svo eru fleiri fjöll og leiðir... http://www.svartfuglinn.is/