Nokkur orð um notagildi óveðurs

Þessa stundina er varla stætt úti á plani sökum hálku og hvassviðris. Helsta ástæða þess að við litla dýrið komumst frá bílskúrsdyrunum að innganginum án þess að fjúka út í veður og vind á leiðinni, var sú að glænýjir Scarpa skór af groddalegustu gerð náðu merkilega góðu gripi í ökkladjúpu krapi og klaka. Samt þurfti maður að hafa sig allan við þar sem sú litla blakti nánast eins og þvottur á snúru utan á mér meðan á hlaupunum stóð. Þarna fékk maður því fyrstu tilfinningu fyrir því hverju er við að búast af þessum áðurnefndu skóm. Hlakka til að komast á þeim í vestfirskt grjót.

Þegar inn var komið heyrði maður hvernig regnið buldi á rúðunum. Þannig aðstæður eru kjörnar til að kanna hvort þéttilistar í opnanlegum fögum séu nokkuð farnir að gefa sig. Jú, þarna bókstaflega pípti inn... skyndiredding með því að troða plastpoka í þetta, sko bara - næstum þétt - svo bara að bíða þar til rokið snýst yfir í SV áttina. Þá hefur maður glerjaðar svalir til að taka við óveðrinu...

Þetta rok mun líka sannreyna hvort þakplöturnar sem losnuðu úti á ÓB stöðinni í síðasta roki hafi verið festar almennilega aftur - vona það svo þær komi ekki inn um gluggann hjá einhverjum.