Kúluskítur á safnadegi

Í dag var safnadagur og í tilefni hans var kynning á þessu græna, hnöttótta undri sem kallast kúluskítur. Kynningin kom í hlut höfundar með skömmum fyrirvara en gekk vel og voru gestir hinir áhugasömustu - enda annað vart hægt.

 Ég er ekki frá því að einhverjir þeirra hafi bæst við í hinn andlega kúluskítsfélagsskap...

Fyrir þá sem vilja vita meira um fyrirbærð dugar vel að gúggla marimo (japanska nafnið á kúluskít) ásamt náttúrlega íslensku nöfnunum kúluskít og vatnabolta.

Og svona að lokum, þá eru síðustu fregnir af henni Fredu - kúluskítnum sem við gáfum David Attenborough - þær  að hún njóti lífsins í forláta kristalsvasa. Hún skreytir gjarna borðstofuborðið þegar kallinn býður í mat og vekur að sögn ætið furðu og aðdáun matargesta.  

Kúluskítur rúlar (eða rúllar)