Akraneskeppnin og írskir dagar

Um tvöleitið í dag lauk hinni árlegu Akraneskeppni. Um er að ræða siglingarkeppni þar sem siglt er upp á Skaga á föstudagskvöldi og til baka á laugardeginum. Skemmst er frá því að segja að eftir taktísk mistök urðum í fjórða sæti á leiðinni upp eftir.

Uppi á Skaga beið okkar útigrill og var þegar hafist handa við að velgja svínið og höggva skörð í hið gríðarlega magn af Guinness sem tekið hafði verið með í tilefni hinna írsku daga. Um það leyti sem við vorum að klára að matast, birtust tveir víkingar - all óárennilegir. Þarna voru komnir kunningjar okkar Arnars, sem hafa það að áhugamáli að lemja hver annan með bitlausum eftirlíkingum af  vopnum  frá víkingatímanum - í fullum víkingaskrúða að sjálfsögðu.

Upp úr miðnætti var svo kíkt upp í bæ, étin skútupulsa (pulsa með frönskum og osti) og mannlífið skoðað. Um þrjúleitið var svo skrölt aftur niður í bát og farið að sofa. Sökum einmuna veðurblíðu (og þrengsla) kom ég mér fyrir í svefnpokanum uppi á framdekkinu og svaf þar undir beru lofti.

Keppni hófst svo aftur kl. 10 og nú gekk okkur sýnu betur. Við náðum öðru sæti og vorum aðeins sex sekúndum á eftir sigurvegaranum! Einnig náðum við öðru sæti í heildarkeppninni.

Eftir að úrslit voru ljós beið okkar grill og gómsætt lambakjöt og svo dreif maður sig heim til að skola af sér og slappa af, enda farið að togna svolítið á manni eftir lítinn svefn o.fl.