Vangaveltur um svartfugl...

Nýlega kom út skýrsla þar sem farið er yfir ástand svartfuglastofna við landið og stungið upp á viðbrögðum vegna þess. Í stuttu máli virðast svartfuglastofnar við landið vera á beinustu leið til helvítis og ástæðan er skortur á fæðu sem hentar ungunum -  aðallega sandsíli. Þetta er náttúrlega hið versta mál og allir sammmála um það.

Nú virðist málið vera þannig vaxið að ekkert sé hægt að gera til að bregðast við orsökum fækkunarinnar. Jafnframt virðist ljóst að veiðiálag á flesta þessa stofnana sé í raun lítið miðað við stærð þeirra - hafi raunar farið minnkandi - og ekki líklegt til að hafa afgerandi áhrif á þróunina.

Meginniðurstaða meirihluta skýrsluhöfunda er að leggja til friðun allra svartfuglastofna næstu fimm árin. Þar vegur þyngst sú skoðun að ekki sé rétt að stunda veiðar úr stofni sem fari minnkandi þar sem slíkar veiðar séu ósjálfbærar.  Þar með var friðurinn úti, nefndin þríklofnaði í afstöðu sinni og fyrirséð skotgrafaumræða er komin í fullan gang.

Nú eru ofangreindar línur langt í frá nákvæmur útdráttur en meginlínurnar ekki fjarri lagi að ég held. Ég spyr mig hvort niðurstaða nefndarinnar hafi ekki verið mjög ótaktísk? Hefði ekki verið miklu vænlegra að leggja til  að takmarka veiðar í tíma og rúmi og ná um það betri samstöðu. Það hefði ekki útilokað möguleika á friðun síðar.

Og svo ég haldi áfram að velta vöngum, ætla menn þá í framhaldinu, sjálfkrafa að banna veiðar út minnkanndi stofnum, hver sem stofnstærð þeirra er, á þeirri forsendu að þær séu ósjálfbærar ??? Varpstofn lunda er talin vera um 2,5 milljónir para, en viðkoman er vissulega hæg - jafnvel í góðæri. Þá þurfa menn líka í framhaldinu að svara spurningunni hvort ekki beri hreinlega að leifa veiðar á stofnum sem eru sterkir eða í vexti ???

Hvaða rök eru fyrir því að banna landeiganda að selja eitt fálkaegg úr hreiðri þegar fálkastofninn er í uppsveiflu - svo dæmi sé tekið?

Athugasemdir

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 10.1.2012 kl. 19:49]

Ef stofn er að minka vegna minna fæðuframboðs og veiðiálagið er lítið, má þá ekki ætla að sé veiðiálagið minkað þá muni þeir fuglar sem annars hefðu verið veiddir, deyja úr hungri?

M.ö.o þegar fæðuframboð minkar þá sé einmitt rökrétt að viðhalda veiðálagi svo að stofninn komist því fyrr í jafnvægi.

[Sindri Karl Sigurðsson, 10.1.2012 kl. 20:15]

Það er ekki hægt að gefa sér að allir veiddir fuglar deyji úr hungri við fæðuskort, en það er jafnframt alveg ljóst að þeir sem eru drepnir éta ekki fæðuna frá hinum.

Það hefði verið mun skynsamlegra að takmarka veiðar að vori, t.d. heimila einungis veiðar fram í apríl í stað maí. Þeir fuglar sem setjast upp eru að öllum líkindum í ástandi til þess að unga út. Það hvort þeir ná síðan ungum upp er annað mál og þar spilar fæðuframboð að sumri stærstu rulluna.

[Haraldur Rafn Ingvason, 10.1.2012 kl. 21:30]

Vandamálið er að heppilega fæðu skortir fyrir ungana svo þeir falla, ef fuglarnir verpa yfir höfuð. Þetta hefur verið staðfest með kríuna undanfarin ár og nú einnig lundann. Ef engin endurnýjun er í stofni árum saman fækkar honum náttúrlega.

Fullorðni fuglinn (kría og lundi) virðist vera í lagi enda eru fæðustöðvar hans utan varptíma víðsfjarri.

Ég veit ekki hvort fæðuskortur utan varptíma hefur verið vandamál hjá hinum svartfuglategundunum, enda snúið að rannsaka það svo vel sé þar sem þeir eru dreifðir um allan sjó.

[Valgeir , 11.1.2012 kl. 11:18]

Ætli yfirvöld út í svona undarlegar tilraunir má þá ekki líka færa fyrir því rök að friða nær allann fisk í sjónum???

[Þórir Kjartansson, 11.1.2012 kl. 11:35]

Þetta fyrirhugaða veiðibann er í mínum huga nánast bara táknræn aðgerð sem breytir engu um útkomuna.  Það sem málið snýst um er fæðuskorturinn.  Það verður að svara því hvers vegna sandsílið er nánast horfið ekki seinna en strax.  Hvers vegna er ekkert gert í því?  Þora menn kannski ekki að standa frammi fyrir hugsanlegum niðurstöðum? Eru kannski  of miklir hagsmunir í húfi hjá  útgerðum uppsjávarflotans og loðnuvinnslanna?  Það vilja margir meina að þar sé rót þessa vanda, ásamt með of lítilli veiði á bolfiski.  Vonandi fær umhverfisráherra sem fyrst skilning á því  að það þarf að rannsaka þetta en ekki bara afleiðingarnar.  Þær liggja ljósar fyrir og hafa gert lengi.  En verði skipaður starfhópur í svona rannsókn má enginn fiskifræðingur eða aðrir sem þar kæmu að verki vera frá Hafrannsóknunarstofnun eða öðrum stofnunum sem tengjast sjávarútveginum.