Ég mótmæli allur!!!

Skrapp um hádegisleitið niður í ráðhús til að líta á mótmæli. Bjóst við að sjá sigurreifan glænýjan verðandi borgarstjóra ganga inn um aðalinngang og eiga orðastað í föðurlegum tón við fólkið sem þarna hafði safnast saman. Það gerðist ekki. Raunar sá ég engan úr hinum glænýja og sigurreifa meirihluta koma inn um aðalinnganginn - gæti þó hafa misst af einhverjum... 

Ástæðan var sú að þau komu inn bakdyramegin, gegn um bílakjallarann.  Lítill áhugi fyrir að að heilsa upp á umbjóðendur sína, enda langt í kosningar. Dagur kom inn um aðalinnganginn og líka Margrét - og samt er langt í kostningar...

Miðað við íslensk mótmæli voru þessi í ágætu meðallagi. Frekur illa skipulögð og ekki svo ýkja fjölmenn. Samt náð aulahrollurinn sér ekki á strik og forystuliðið stóð sig vel í slagorðum. Einnig við að koma skoðunum sínum á framfæri. Engin ræðuhöld heldur örstuttar og hnitmiðaðar áliktanir. Bara nokkuð gott. Ungliðarnir fá prik.

Loks varð ljóst að fundurinn færi að hefjast án þess að hinir áðurnefndu glænýju og sigurreifu ætluðu sér að koma og veifa sigurreifir og landsföðurlegir til umbjóðenda sinna - eins og maður er eiginlega vanur að sjá þegar miklir sigrar eru unnir. En... nei - ekki í þetta skiptið.

Stefnan var tekin á áhorfendapalla fundarsalarins. Ég hafði samt séð nóg - eða öllu heldur ekki séð. Hugsaði með mér að best væri að koma sér í vinnuna og sjá hina sigurreifu og landsföðurlegu sigurvegara á þann hátt sem þeim sjálfum þætti þægilegastur - í sjónvarpinu. 

Mér var því ekki hent út úr ráðhúsinu fyrir að nýta tjáningarfrelsið - afsakið, skrílslæti - eins og hinum umbjóðendum hinna glænýju og sigurreifu - ekki í þetta skiptið! 

 

 

Hraðasti hringur til þessa

Nú á dögunum kom bátur til hafnar í Brest í Frakklandi. Það er nú alla jafna ekki í frásögur færandi, enda er þetta jú hafnarborg. Það sem gerir þennan bát frábrugðinn öðrum er að þessi hafði nýlokið við að setja hraðamet einstaklinga á seglskútu umhverfis jörðina. Áttatíu dagar þóttu eitt sinn all gott til þessara hluta en þessi franski gaur (já, einn um borð) stóð ekki i neinu drolli og kláraði hringinn á rúmum 57 dögum!

Meðalhraði á leiðinni var um 19 sjómílur á klukkustund, en það er svipað og hraðfiskibátar eru keyrðir á í góðu veðri!

Það er vel þess virði að skoða heimasíðu kappans:
http://www.trimaran-idec.com/index.asp

Raunar var þessi náungi að endurheimta metið, en í millitíðinni hafði eitthvert breskt stelpuskott hirt það af honum!!! Það gengur náttúrlega ekki að tapa fyrir stelpu - og nú er metið hans á ný.

Stelpan sem um ræðir heitir Ellen MacArthur. Hún var varla búin að ná saltinu úr hárinu þegar Elísabet Drottning gerði boð eftir henni og aðlaði fyrir afrekið. Dame Ellen skildi það vera og ekkert múður. Dama er að vísu ekki það sem manni dettur fyrst í hug þegar maður sér hana, samanrekin stelpustrákur sem minnir nokkuð á... hana þarna fótboltastelpu... æ, þið vitið!

Næsta stórafrek Dame Ellen var í þættinum Top Gear. Þar sló hún öllum við og setti hraðasta hring á "the reasonably priced car" sem var að mig minnir Suzuki Liana. Í viðtalinu fyrir hringinn kom fram að hún ætti ekki bíl og keyrði bara frekar lítið. Nú er bara spurningin hvort frakkalarfurinn mæti líka í Top Gear.

Í þessu ljósi rifjast upp fyrir manni önnur hringferð, öllu skemmri sem farin var fyrir fáeinum árum. Þá ákváðu nokkrir vitleysingar (þ.a.m. ég) að komast að því hvað það tæki langan tíma að sigla á seglskútu umhverfis Ísland án þess að stoppa. Okkur tókst það í annarrri tilraun, en það tók okkur rúma 10 daga og meðalhraði var eitthvað nærri 3,7 sjómílum!